YerdenYüksek
Member
Alman nüfusu giderek yaşlanıyor. Bu, yaşlandıkça daha fazla insanın bakıma ihtiyaç duyması anlamına gelir. Ancak çoğu durumda emekli maaşı veya mal varlığı uzun vadede bakım masraflarını karşılamaya yeterli olmuyor. O halde masrafları kim ödemek zorunda?
Yaşlandıkça gücünüzü kaybederseniz veya demans gibi yaşa bağlı hastalıklar artık bağımsız yaşamanıza izin vermiyorsa, kendinize bakım yapabileceğiniz bir yer bulmanız gerekir – ayakta tedavi hizmeti veya yatılı bakım evi.
Ancak bakım masrafları her ay hızla binlerce dolara ulaşabiliyor. İkame Fonları Derneği eV (vdek) tarafından yapılan bir araştırmaya göre, yatarak tedavi gören bir kişinin kişisel katkısı Temmuz 2022'de ayda ortalama 2.248 avro oldu. Hayatta çok fazla tasarruf etmiş veya yardım alan kişiler bile Oldukça büyük bir emekli maaşı alan kişiler, kendilerini uzun vadede bu masrafları kendilerinin karşılayamayacakları bir durumda bulurlar. Böyle bir durumda çocukların ebeveyn nafakası ödemesi gerekir mi? Genel Bakış.
Bakıma muhtaç bir kişinin hangi masrafları karşılaması gerekir?
Temel kural şudur: Rhineland-Pfalz Tüketici Merkezi'nin sağlık ve bakım departmanı danışmanı Silke Lachenmaier, bakıma ihtiyacı olan herkesin öncelikle ücretini kendisinin ödemesi gerektiğini açıklıyor. Lachenmaier, “Çocuklara bakmadan önce ebeveynlerin hangi kaynakları harcaması gerektiğini kontrol etmek önemlidir” diye açıklıyor. yıldız.
Bazı masraflar yasal bakım sigortası tarafından karşılanabilse de, çoğu durumda aylık masraflar sigorta yardımlarını önemli ölçüde aşmaktadır. Buna göre bakıma muhtaç birçok kişi, ödenmemiş tutarları “kendi cebinden” ödemek zorunda kalıyor. Bunun için öncelikle aylık gelir kullanılır. Bunlar genellikle emeklilik ödemeleri ve örneğin kira veya benzeri gelirlerden elde edilen ek gelirlerdir. Bu miktarların yeterli olmaması durumunda bakıma muhtaçların daha sonraki masrafları mal varlıklarından karşılamaları gerekmektedir.
Bakıma muhtaçlar bakım masraflarını karşılamak için tüm varlıklarını kullanmak zorunda mı?
Lachenmaier burada bir yanlış anlaşılmayı düzeltiyor: “Her şeyi tüketmeniz gerektiği yanılgısı.” Bakıma muhtaç olanlar, diğer şeylerin yanı sıra, 5.000 Euro tutarında koruyucu varlık olarak adlandırılan haklara sahiptir. Lachenmaier, buna hiçbir durumda dokunulmaması gerektiği konusunda uyarıyor – üstelik maliyetleri artırmak için bile olsa: “Tasarruf varlıkları tükenirse, sosyal yardım kurumu bunları yenilemeyecektir.”
Ancak bakıma muhtaçlar, tasarruf varlıklarının yanı sıra bakım masraflarını karşılamak için varlıklarının tamamını kullanmak zorundadır. Buna evler veya apartmanlar da dahildir. Lachenmaier, bakıma muhtaç tek bir kişinin kendi mülkünden bir huzurevine taşınması gerekiyorsa ve bu mülk boşsa satılması gerektiğini açıklıyor: “Bunlar, aynı zamanda bakım masrafları için de kullanılması gereken kullanılabilir varlıklardır.”
Rheinland-Pfalz tüketici danışma merkezi danışmanına göre teorik olarak mülkü kiralamak da mümkün. Ancak buna yalnızca kira gelirinin ödenmemiş bakım masraflarını tamamen karşılaması durumunda izin verilir. Lachenmaier, mevcut bakım masraflarının ayda 2.000 ila 3.000 avro arasında olduğu göz önüne alındığında, bunun çok nadir görülen bir durum olduğunu söylüyor.
Bakıma muhtaçların mal varlıkları tükendiğinde kimin müdahale etmesi gerekiyor?
Elbette büyük bir servete sahip olmak ya da satılıp bakım giderleri için kullanılabilecek bir mülke sahip olmak norm değil. Peki bakıma muhtaç bir kişinin mal varlığının tükenmesi durumunda masrafları kim ödemek zorunda kalacak? Buradaki temel kural şudur: Bakıma muhtaç bir kişi bakım masraflarını ödeyemiyorsa, müdahale edebilecek iki taraf vardır: kendi çocukları veya sosyal yardım dairesi.
Pek çok çocuk anlaşılır bir şekilde ebeveynlerinin bakım masraflarını ödemek zorunda kalmaktan ve kendilerinin yoksullaşmasından korkuyor. Ancak Lachenmaier bu korkunun yersiz olduğunu söylüyor: “Bakım ihtiyacı olan çocukların çocukları için durum, Akraba Yardım Yasası sayesinde 2020'den bu yana hafifledi. Yalnızca yıllık brüt gelirleri 100.000 Euro'nun üzerindeyse nafaka ödemek zorunda kalıyorlar ” Bu kuralın herhangi bir istisnası yoktur. Lachenmaier, böyle bir durumda çocukların varlıklarının da hiçbir önemi olmadığını açıklıyor: “Hesaba katılan tek şey onların geliridir. Eğer bu 100.000 Euro'nun altındaysa, o zaman varlıkların bir rolü yok. Siz de olabilirsiniz. Varlıklarınızdan birkaç yüz bin Euro tasarruf ettiniz ancak yıllık brüt geliriniz bu eşiğin altında. O zaman nafaka ödemek zorunda değilsiniz.”
Ancak 100.000 Euro'nun üzerinde kazanan çocuklar için durum farklı. Prensip olarak bunlar başlangıçta bakıma tabidir.
Yüksek gelirlilerin ebeveyn bakımı için ne kadar ödemesi gerekiyor?
Lachenmaier'e göre geliri 100.000 Euro'nun üzerinde olan kişilerin ebeveynlerinin bakım masraflarına ne ölçüde katkıda bulunması gerektiğini belirlemek mümkün değil. Böyle bir durumda fiili yükün hesaplanması için bir avukata danışılmasını önerir. Kanuna göre, nafakaya tabi bir çocuğun, bekar kişi olarak net 2.000 Avro veya evli bir çift olarak net 3.600 Avro tutarında “kendi geçimine” hakkı vardır. Ancak bu, bunun ötesinde herhangi bir şeyin bakım maliyetine gittiği anlamına gelmez.
Yaşlılıkta bakım
Herkesin emekli olmadan önce kendine sorması gereken yedi soru
Gerçek yükün belirlenmesi için öncelikle düzeltilmiş net gelir hesaplanır – yani vergiler ve sosyal güvenlik, emeklilik planlarına katkılar, faiz ve kredi hizmetleri, sigorta ve günlük yaşamın tüm diğer giderleri düşüldükten sonraki gelir. Bu pozisyonların tamamı “gelir azaltıcı” olarak ifade edilebilir. Burada prensip geçerlidir: Ebeveyn desteği geçiminizi tehlikeye atmamalıdır.
Kendi masraflarınız ve kendi geçim masraflarınız düşüldükten sonra kalan gelirin yarısının ebeveynlerinizin bakım masraflarına harcanması gerekir.
Ancak burada da özel durumlar var: Çocuğun yüksek gelirine rağmen aylık yükü ebeveyn nafakasını ödeyemeyecek kadar yüksekse, Lachenmaier, çocuğun mal varlığının bunu ödemek için kullanılıp kullanılamayacağının incelenebileceğini söylüyor. “Fakat burada da koruyucu varlıkların dikkate alınması gerekiyor.”
Bakım masraflarına katkı birden fazla çocuk arasında nasıl paylaştırılıyor?
Bakıma muhtaç bir kişinin birden fazla çocuğu varsa öncelikle kaç çocuğun 100.000 Euro'luk gelir sınırını aştığına dikkat edilecek. Limitin altında kalan çocukların ebeveyn nafakası ödemesine gerek yoktur. Çocuk bu sınırın üstünde olup da kardeşleri değilse, nafakadan yalnızca bu çocuk sorumludur. Birden fazla çocuğun 100.000 Euro sınırının üzerinde olması durumunda, ebeveyn desteği çocuklar arasında paylaştırılacak.
Zaten ne “gelir” sayılır?
Lachenmaier, “Prensip olarak, gelir vergisi kanununa göre gelir sayılan her şey” diye açıklıyor. Buna mantıksal olarak maaşlar, kiralama veya kiralamadan elde edilen gelirin yanı sıra hisse senedi işlemlerinden elde edilen temettüler gibi sermaye katkılarından elde edilen gelir de dahildir. Hisse senetleri veya fonlardaki mevduatlar ise varlık sayılır.
Kendinizin veya ebeveynlerinizin varlıklarını “kurtarmak” için boşluklar var mı?
Ebeveynlerin mal varlıkları tükenmişse ve çocuklardan hiçbiri 100.000 Euro'dan fazla kazanmıyorsa, sosyal yardım dairesi, çocukların malvarlığı o sırada ne kadar büyük olursa olsun, bakım masraflarını karşılayacaktır. Bakım giderleri ebeveynlerin varlıklarını zora sokmadan önce, ebeveynlerin bunu hızla çocuklara vermeleri ve masrafları sosyal yardım dairesinin üstlenmesine izin vermeleri gerektiğini düşünmek mantıklıdır. Ancak Lachenmaier, bakım masraflarından kendi payınıza düşeni ödemekten kaçınmanın o kadar da kolay olmadığını açıklıyor: “Her şeyin bir zaman bileşeni var. Elbette çocuklarıma para verebilirim, ancak bu hediyelerin on yıldan daha eski olması gerekiyor Sosyal yardım dairesi tarafından geri alınmamak için.”
Bu bir medeni hukuk iddiasıdır; basitçe söylemek gerekirse: Son on yılda verilen tüm hediyeler, özellikle de parasal hediyeler, sosyal yardım dairesi tarafından geri alınabilir. Bunun istisnası “mütevazı hediyeler” olarak adlandırılan, yani doğum günleri gibi küçük bağışlardır. Lachenmaier, sosyal yardım dairesinin son on yılın banka hesap özetlerini görüntüleme hakkına sahip olduğunu söyledi.
Gayrimenkulde de durum benzer. Pek çok ebeveynin evleri veya daireleri erken bir aşamada çocuklarına devredilecek ve ömür boyu ikamet hakkı garanti altına alınacak. Ancak burada da yasal olarak güvenli tarafta olabilmek için on yıllık süreye uyulması gerekiyor. Lachenmaier, aksi takdirde sosyal yardım dairesinin mülkü kesinlikle bir varlık olarak geri alabileceğini veya bakım masraflarını karşılamak için tazminat talep edebileceğini açıklıyor.
Hangi istisnalar var?
Prensip olarak, yıllık brüt gelirleri 100.000 Euro'nun üzerinde olan tüm çocuklar, ebeveyn nafakasını ödemekle yükümlüdür. Bu aynı zamanda ebeveynler ve çocuklar arasındaki temasın erken kesilmesi durumunda da geçerlidir.
Ancak çocukların bu ödemeden muaf tutulabileceği bazı durumlar vardır. Bunlar arasında örneğin ebeveynin uzun süredir devam eden bağımlılık yapıcı davranışları, çocuğun ihmali veya şiddet ve/veya istismar vakaları yer alır.
Ancak Lachenmaier, bu sorudaki kanıtların sorunlu olduğunu açıklıyor: “Gerçekleri açıklamak yeterli değil. Bu suçlamayı yazılı belgelerle, belgelerle veya tanıklarla kanıtlamanız gerekiyor.” Pek çok durumda ebeveyn evindeki ihmal veya şiddetin kanıtlanmasını zorlaştıran da tam olarak budur.
Evlat edinilen çocuklarda biyolojik ebeveynlerin yerini sosyal ebeveynler alır. Buna göre çocuğun, biyolojik ebeveynleri için değil, evlat edinen ebeveynleri için nafaka ödemesi gerekir.
#Konular
Yaşlandıkça gücünüzü kaybederseniz veya demans gibi yaşa bağlı hastalıklar artık bağımsız yaşamanıza izin vermiyorsa, kendinize bakım yapabileceğiniz bir yer bulmanız gerekir – ayakta tedavi hizmeti veya yatılı bakım evi.
Ancak bakım masrafları her ay hızla binlerce dolara ulaşabiliyor. İkame Fonları Derneği eV (vdek) tarafından yapılan bir araştırmaya göre, yatarak tedavi gören bir kişinin kişisel katkısı Temmuz 2022'de ayda ortalama 2.248 avro oldu. Hayatta çok fazla tasarruf etmiş veya yardım alan kişiler bile Oldukça büyük bir emekli maaşı alan kişiler, kendilerini uzun vadede bu masrafları kendilerinin karşılayamayacakları bir durumda bulurlar. Böyle bir durumda çocukların ebeveyn nafakası ödemesi gerekir mi? Genel Bakış.
Bakıma muhtaç bir kişinin hangi masrafları karşılaması gerekir?
Temel kural şudur: Rhineland-Pfalz Tüketici Merkezi'nin sağlık ve bakım departmanı danışmanı Silke Lachenmaier, bakıma ihtiyacı olan herkesin öncelikle ücretini kendisinin ödemesi gerektiğini açıklıyor. Lachenmaier, “Çocuklara bakmadan önce ebeveynlerin hangi kaynakları harcaması gerektiğini kontrol etmek önemlidir” diye açıklıyor. yıldız.
Bazı masraflar yasal bakım sigortası tarafından karşılanabilse de, çoğu durumda aylık masraflar sigorta yardımlarını önemli ölçüde aşmaktadır. Buna göre bakıma muhtaç birçok kişi, ödenmemiş tutarları “kendi cebinden” ödemek zorunda kalıyor. Bunun için öncelikle aylık gelir kullanılır. Bunlar genellikle emeklilik ödemeleri ve örneğin kira veya benzeri gelirlerden elde edilen ek gelirlerdir. Bu miktarların yeterli olmaması durumunda bakıma muhtaçların daha sonraki masrafları mal varlıklarından karşılamaları gerekmektedir.
Bakıma muhtaçlar bakım masraflarını karşılamak için tüm varlıklarını kullanmak zorunda mı?
Lachenmaier burada bir yanlış anlaşılmayı düzeltiyor: “Her şeyi tüketmeniz gerektiği yanılgısı.” Bakıma muhtaç olanlar, diğer şeylerin yanı sıra, 5.000 Euro tutarında koruyucu varlık olarak adlandırılan haklara sahiptir. Lachenmaier, buna hiçbir durumda dokunulmaması gerektiği konusunda uyarıyor – üstelik maliyetleri artırmak için bile olsa: “Tasarruf varlıkları tükenirse, sosyal yardım kurumu bunları yenilemeyecektir.”
Ancak bakıma muhtaçlar, tasarruf varlıklarının yanı sıra bakım masraflarını karşılamak için varlıklarının tamamını kullanmak zorundadır. Buna evler veya apartmanlar da dahildir. Lachenmaier, bakıma muhtaç tek bir kişinin kendi mülkünden bir huzurevine taşınması gerekiyorsa ve bu mülk boşsa satılması gerektiğini açıklıyor: “Bunlar, aynı zamanda bakım masrafları için de kullanılması gereken kullanılabilir varlıklardır.”
Rheinland-Pfalz tüketici danışma merkezi danışmanına göre teorik olarak mülkü kiralamak da mümkün. Ancak buna yalnızca kira gelirinin ödenmemiş bakım masraflarını tamamen karşılaması durumunda izin verilir. Lachenmaier, mevcut bakım masraflarının ayda 2.000 ila 3.000 avro arasında olduğu göz önüne alındığında, bunun çok nadir görülen bir durum olduğunu söylüyor.
Bakıma muhtaçların mal varlıkları tükendiğinde kimin müdahale etmesi gerekiyor?
Elbette büyük bir servete sahip olmak ya da satılıp bakım giderleri için kullanılabilecek bir mülke sahip olmak norm değil. Peki bakıma muhtaç bir kişinin mal varlığının tükenmesi durumunda masrafları kim ödemek zorunda kalacak? Buradaki temel kural şudur: Bakıma muhtaç bir kişi bakım masraflarını ödeyemiyorsa, müdahale edebilecek iki taraf vardır: kendi çocukları veya sosyal yardım dairesi.
Pek çok çocuk anlaşılır bir şekilde ebeveynlerinin bakım masraflarını ödemek zorunda kalmaktan ve kendilerinin yoksullaşmasından korkuyor. Ancak Lachenmaier bu korkunun yersiz olduğunu söylüyor: “Bakım ihtiyacı olan çocukların çocukları için durum, Akraba Yardım Yasası sayesinde 2020'den bu yana hafifledi. Yalnızca yıllık brüt gelirleri 100.000 Euro'nun üzerindeyse nafaka ödemek zorunda kalıyorlar ” Bu kuralın herhangi bir istisnası yoktur. Lachenmaier, böyle bir durumda çocukların varlıklarının da hiçbir önemi olmadığını açıklıyor: “Hesaba katılan tek şey onların geliridir. Eğer bu 100.000 Euro'nun altındaysa, o zaman varlıkların bir rolü yok. Siz de olabilirsiniz. Varlıklarınızdan birkaç yüz bin Euro tasarruf ettiniz ancak yıllık brüt geliriniz bu eşiğin altında. O zaman nafaka ödemek zorunda değilsiniz.”
Ancak 100.000 Euro'nun üzerinde kazanan çocuklar için durum farklı. Prensip olarak bunlar başlangıçta bakıma tabidir.
Yüksek gelirlilerin ebeveyn bakımı için ne kadar ödemesi gerekiyor?
Lachenmaier'e göre geliri 100.000 Euro'nun üzerinde olan kişilerin ebeveynlerinin bakım masraflarına ne ölçüde katkıda bulunması gerektiğini belirlemek mümkün değil. Böyle bir durumda fiili yükün hesaplanması için bir avukata danışılmasını önerir. Kanuna göre, nafakaya tabi bir çocuğun, bekar kişi olarak net 2.000 Avro veya evli bir çift olarak net 3.600 Avro tutarında “kendi geçimine” hakkı vardır. Ancak bu, bunun ötesinde herhangi bir şeyin bakım maliyetine gittiği anlamına gelmez.
Yaşlılıkta bakım
Herkesin emekli olmadan önce kendine sorması gereken yedi soru
Gerçek yükün belirlenmesi için öncelikle düzeltilmiş net gelir hesaplanır – yani vergiler ve sosyal güvenlik, emeklilik planlarına katkılar, faiz ve kredi hizmetleri, sigorta ve günlük yaşamın tüm diğer giderleri düşüldükten sonraki gelir. Bu pozisyonların tamamı “gelir azaltıcı” olarak ifade edilebilir. Burada prensip geçerlidir: Ebeveyn desteği geçiminizi tehlikeye atmamalıdır.
Kendi masraflarınız ve kendi geçim masraflarınız düşüldükten sonra kalan gelirin yarısının ebeveynlerinizin bakım masraflarına harcanması gerekir.
Ancak burada da özel durumlar var: Çocuğun yüksek gelirine rağmen aylık yükü ebeveyn nafakasını ödeyemeyecek kadar yüksekse, Lachenmaier, çocuğun mal varlığının bunu ödemek için kullanılıp kullanılamayacağının incelenebileceğini söylüyor. “Fakat burada da koruyucu varlıkların dikkate alınması gerekiyor.”
Bakım masraflarına katkı birden fazla çocuk arasında nasıl paylaştırılıyor?
Bakıma muhtaç bir kişinin birden fazla çocuğu varsa öncelikle kaç çocuğun 100.000 Euro'luk gelir sınırını aştığına dikkat edilecek. Limitin altında kalan çocukların ebeveyn nafakası ödemesine gerek yoktur. Çocuk bu sınırın üstünde olup da kardeşleri değilse, nafakadan yalnızca bu çocuk sorumludur. Birden fazla çocuğun 100.000 Euro sınırının üzerinde olması durumunda, ebeveyn desteği çocuklar arasında paylaştırılacak.
Zaten ne “gelir” sayılır?
Lachenmaier, “Prensip olarak, gelir vergisi kanununa göre gelir sayılan her şey” diye açıklıyor. Buna mantıksal olarak maaşlar, kiralama veya kiralamadan elde edilen gelirin yanı sıra hisse senedi işlemlerinden elde edilen temettüler gibi sermaye katkılarından elde edilen gelir de dahildir. Hisse senetleri veya fonlardaki mevduatlar ise varlık sayılır.
Kendinizin veya ebeveynlerinizin varlıklarını “kurtarmak” için boşluklar var mı?
Ebeveynlerin mal varlıkları tükenmişse ve çocuklardan hiçbiri 100.000 Euro'dan fazla kazanmıyorsa, sosyal yardım dairesi, çocukların malvarlığı o sırada ne kadar büyük olursa olsun, bakım masraflarını karşılayacaktır. Bakım giderleri ebeveynlerin varlıklarını zora sokmadan önce, ebeveynlerin bunu hızla çocuklara vermeleri ve masrafları sosyal yardım dairesinin üstlenmesine izin vermeleri gerektiğini düşünmek mantıklıdır. Ancak Lachenmaier, bakım masraflarından kendi payınıza düşeni ödemekten kaçınmanın o kadar da kolay olmadığını açıklıyor: “Her şeyin bir zaman bileşeni var. Elbette çocuklarıma para verebilirim, ancak bu hediyelerin on yıldan daha eski olması gerekiyor Sosyal yardım dairesi tarafından geri alınmamak için.”
Bu bir medeni hukuk iddiasıdır; basitçe söylemek gerekirse: Son on yılda verilen tüm hediyeler, özellikle de parasal hediyeler, sosyal yardım dairesi tarafından geri alınabilir. Bunun istisnası “mütevazı hediyeler” olarak adlandırılan, yani doğum günleri gibi küçük bağışlardır. Lachenmaier, sosyal yardım dairesinin son on yılın banka hesap özetlerini görüntüleme hakkına sahip olduğunu söyledi.
Gayrimenkulde de durum benzer. Pek çok ebeveynin evleri veya daireleri erken bir aşamada çocuklarına devredilecek ve ömür boyu ikamet hakkı garanti altına alınacak. Ancak burada da yasal olarak güvenli tarafta olabilmek için on yıllık süreye uyulması gerekiyor. Lachenmaier, aksi takdirde sosyal yardım dairesinin mülkü kesinlikle bir varlık olarak geri alabileceğini veya bakım masraflarını karşılamak için tazminat talep edebileceğini açıklıyor.
Hangi istisnalar var?
Prensip olarak, yıllık brüt gelirleri 100.000 Euro'nun üzerinde olan tüm çocuklar, ebeveyn nafakasını ödemekle yükümlüdür. Bu aynı zamanda ebeveynler ve çocuklar arasındaki temasın erken kesilmesi durumunda da geçerlidir.
Ancak çocukların bu ödemeden muaf tutulabileceği bazı durumlar vardır. Bunlar arasında örneğin ebeveynin uzun süredir devam eden bağımlılık yapıcı davranışları, çocuğun ihmali veya şiddet ve/veya istismar vakaları yer alır.
Ancak Lachenmaier, bu sorudaki kanıtların sorunlu olduğunu açıklıyor: “Gerçekleri açıklamak yeterli değil. Bu suçlamayı yazılı belgelerle, belgelerle veya tanıklarla kanıtlamanız gerekiyor.” Pek çok durumda ebeveyn evindeki ihmal veya şiddetin kanıtlanmasını zorlaştıran da tam olarak budur.
Evlat edinilen çocuklarda biyolojik ebeveynlerin yerini sosyal ebeveynler alır. Buna göre çocuğun, biyolojik ebeveynleri için değil, evlat edinen ebeveynleri için nafaka ödemesi gerekir.
#Konular